Interview: hoe gaat AR een rol spelen in ons leven?

AR glasses - trade-off overview

Wat gaat de doorbraak zijn voor AR?

Bij AR denkt men tegenwoordig nog iets te veel aan het visuele. Begrijpelijk, want dat is hetgeen je ziet. Maar eigenlijk is het een soort doorgeefluik voor veel meer. AR probeert de ruimte om je heen te begrijpen, maar kan daarbij ook nog gebruik maken van data die daar onzichtbaar aanwezig is. Vervolgens reageert een AR toepassing daarop. De vorige week gelanceerde Facebook bril doet dat enkel met audio. Dat geeft al wel aan dat het visueel plaatsen van virtuele items niet het enige is waar AR om draait. En er is tegenwoordig bij dit soort Big Tech bedrijven ook meer besef over de mogelijkheden en beperkingen. Een fysieke ruimte écht goed begrijpen vergt nogal wat. En stel dat iemand een bureau wegschuift of als mensen door de ruimte bewegen? Object detectie en het echt herkennen en begrijpen van het beeld is nog best pittig.

Door alleen op de audio te focussen ontwijkt Facebook een lastig gebied. En bovendien is het aantal concrete toepassingen voor visuele AR best gering, nog. Daar gaat nog wel veel meer mee mogelijk worden als de nauwkeurigheid van de herkenning beter wordt. Daar wordt volop aan gewerkt. En daar gaan we dus straks allemaal aan meewerken. Want met zo’n facebook bril op je hoofd loop je alvast rond om videobeeld op te nemen waarmee facebook hun AI traint. Ze zullen benadrukken dat het met de privacy wel goed zit, anders accepteert niemand zo’n camera-bril in de publieke ruimte. Maar ik ben zelf erg benieuwd hoe dat zal uitpakken. Van Google accepteerde men niet een camera-bril.

Mijn verwachting is dat Apple het eerste bedrijf zal zijn waar mensen voldoende vertrouwen in zullen hebben. Die schermen gewoon de feed af voor individuele apps. Slechts door Apple goedgekeurde apps zullen dan bepaalde goed gecontroleerde functies mogen toepassen op het beeld. Misschien dat die hele herkennings-module wel in beheer blijft bij Apple. Zodat je als app wel weet dat er een of twee personen in beeld zijn, maar de Apple cloud geeft dan aan de app niet de namen door. En stiekem beeld opnemen en naar een China service sturen, dat zal Apple proberen te verhinderen. Totdat mensen hun bril gaan jailbreaken. Maar hoeveel mensen doen dat tegenwoordig nog met hun iphone? Die zijn daar te kostbaar voor geworden, mensen nemen het risico niet meer.

In welke situaties gebruik je zelf AR?

AR apps op de mobiel zijn er volgens mij in twee soorten. Degene die geen inhoudelijke connectie met de cloud hebben, dus de apps die wat virtuele items laten zien. Eventueel met een wekelijkse update. Daardoor kijk je misschien nog een 2e keer of een 3e keer naar de app, maar daarna houdt het op. Apps die de opgenomen beelden met de cloud koppelen kunnen langer mee gaan. Dan is de AR een doorgeefluik. Klassieke voorbeelden zijn de vertaal-app. Of een app waarmee je E-nummers kunt lezen op producten. Maar al deze apps zijn op zichzelf genomen niet de killer-apps waar men op zit te wachten. Di die killer-app gaat er ook niet komen. Het zal uiteindelijk gaan om een situatie waarin er voor elk denkbare situatie een geschikte app komt. Die zich op het juiste moment aandient, want je wilt ook niet dat je moet onthouden welk van de 1000 apps je moet gaan opstarten om iets bepaalds voor elkaar te krijgen. De huidige vorm van een smartphone met apps die we uit ons zak moeten halen, voelt eigenlijk als een tijdelijke verschijningsvorm van AR. De échte doorbraak gaat komen met de brillen. Dan ontstaat er een andere klasse aan apps. Al blijft de telefoon daarnaast natuurlijk altijd gewoon in gebruik, voor bepaalde toepassingen volstaat die prima.

Iedereen kijkt vol verwachting naar Apple. Is dat terecht?

Ik denk dat Apple een cruciale rol gaat spelen bij de doorbraak van de AR bril, de vervolgstap van AR. Apple liefhebbers zijn nou eenmaal geneigd Apple producten te kopen waar niet Apple liefhebbers hun vraagtekens bij hebben. Een phone met een notch? Altijd je earbuds in?! Toch is dat wat er gebeurt. Timing is belangrijk. Meestal komt Apple met een product zodra de behoefte er echt is, en het product ook écht werkt. Dat was een groot verschil met Google Glass. Bovendien was de marketing daarvan bizar slechts. Het werd gelanceerd als een camera device, maar dat was precies wat men Google niet toevertrouwde. De batterij was matig, de software afwezig en doordat de bril niet 24/7 aan kon staan waren de apps ook niet verbonden met de cloud en daardoor matig in impact. Wel handig in sommige gevallen, omdat je hands-free iets kon doen. Maar dat was het enige.

Met ARkit bereidt Apple al een tijdje een wereld aan AR voor. En straks zullen developers de verplichting krijgen dat de software die ze voor de smartphones maken óók op de bril van Apple moet werken! Maar dan is er al een hele lading apps waar tijd in is gestoken, dus die vervolgstap komt dan ook op gang

De publieke acceptatie wordt het meest spannend. Vooralsnog hebben mensen geen zin in een bril. Dan noemen ze talloze redenen. Zit onprettig, ziet er niet uit, te duur. Maar als ze goedkoop zijn, en Apple geeft ze mooi vorm, en de privacy is ok en de software is nuttig en overspoelt mensen niet met info? Dan zullen ze toch in ons straatbeeld gaan verschijnen.

Hoe zullen we over 10 jaar terug kijken op het heden?

Ons een voorstelling maken van de functies van de bril over 10 jaar is best moeilijk. We denken dan vooral aan wat we de afgelopen 10 jaar hebben gezien aan AR apps. Maar er gaat dus een ander tijdperk in zodra er een flink aantal relevante aspecten een enorme stap gaat maken. Je loopt straks met een always-on bril die alles opneemt (en niet de video opslaat maar wel alle items herkend en doorzoekbaar maakt). Nu gebruiken we AR nog vooral op eigen initiatief. We starten een app op, en gebruiken die. Maar deze bril die permanent met je meekijkt zal steeds autonomer van zich horen. Bij deze gedachtes schrikken veel mensen. Maar ik denk dat die vrees onterecht is. Het blijft onze eigen verantwoordelijk om het gebruik van dit soort dingen goed te regelen. Maar hoeveel mensen zullen met de default opties gaan rondlopen? Alles klakkeloos accepteren is niet slim, want dit apparaat gaat een nog grotere rol in ons leven spelen dan de smartphone. Die kunnen we nog wegleggen en negeren. Maar een bril die met meldingen komt in-your-face, maar die je niet af wilt zetten omdat je inmiddels bent gewend om door het leven te gaan als upgraded mens? De oplossing ligt in het zorgvuldig instellen van je AR bril. Goed nadenken over de instel-opties, die ons hopelijk wel geboden worden. Om mijzelf een beter beeld te vormen van die mogelijkheden ga ik geregeld in gesprek met allerlei experts hierover. Dat leidt telkens tot nieuwe uitbreidingen van een project getiteld de Futurotheek. Daarin kun je alvast hands-on ervaren waar we de komende 10 jaar mee geconfronteerd gaan worden.

Heeft AR ook praktische nadelen?

Of mensen over een aantal jaar rondlopen met een bril waar ze tegen gaan praten? Of gaan mensen met handbewegingen hun interface bedienen? Dat denk ik niet. Zeker in het openbaar heeft dat nadelen. Je zult m.b.v de iris-scan door menu’s heen kunnen. Een beetje zoals in VR. Maar om het gebruik echt makkelijk te maken denk ik dat je je iphone in de hand houdt als dynamische controller. Niet om er mee rond te zwiepen, maar als touchpad. Misschien beweeg je een cursor in de 3D AR ruimte om je heen, misschien swipe je door keuzes.

Wat is de toegevoegde waarde van een AR bril t.o.v mobiele AR toepassingen?

Twee dingen zijn radicaal anders met een bril. Je hebt je handen vrij. Je kunt van alles blijven doen. Het tweede is dat je niet schakelt tussen aan of uit, zoals je wel een AR wereld hebt en een wereld zonder AR als je soms je smartphone erbij pakt en die dan weer weglegt. Je loopt rond in een soort prive versie van de wereld waarin je dingen ziet die jij alleen ziet. Misschien dat het je voordelen oplevert t.o.v mensen zonder bril. Je kunt je eigen werkelijkheid bepalen, dat geeft een enorme vrijheid.

Wat zullen de gebieden zijn waar AR zinvol kan worden toegepast?

Inderdaad zijn er voor educatie interessante mogelijkheden, als de omstandigheden goed zijn. En wanneer je een nieuwe machine moet bedienen en de AR bril werkt over een paar jaar echt 99,99% procent feilloos, dan heeft AR daar ook toegevoegde waarde. Ik denk dat de toepassingen voor specifieke doelgroepen al wel bedacht en bekend zijn. Die volgen vanzelf als je nadenkt hoe AR werkt, en welke features het biedt. Iets visualiseren, iets herkennen, instructies geven. Voor vrijwel elke doelgroep is daar iets interessants mee te doen. Meestal speelt er ook wel een concrete behoefte, of een handeling waarbij dat van pas komt. Maar in ons alledaagse gebruik ligt dat anders, daarvoor zijn mensen te verschillend. En misschien is de menselijke aard wel juist dat we dingen zelf willen verzinnen en bedenken. Willen we wel een bril die ons altijd het perfecte weet voor te schotelen, op het juiste moment? De uitdaging bij het ontwikkelen van een AR bril ligt niet zozeer in de techniek, maar de bril de juiste plek in ons leven geven wordt de grootste uitdaging voor bedrijven. En voor onszelf.